Olympic NP en Seattle

Hallo allemaal,

Zoals jullie ondertussen wel gewend zijn, weer een verslag van 2 dagen. (de eerste 2 dagen in de USA!) Zoals vermeld sliepen we de eerste nacht in Port Angeles. Vanuit daar zijn we het Olympic National Park gaan bezoeken. Eerst vanaf de noordkant, naar Hurican Ridge. We zijn met onze Kampert helemaal naar de top van een berg gereden tot we in de sneeuw stonden. Daar, aan het einde van de weg stond een visitors centre. Meteen bij aankomst werd er natuurlijk druk gefotografeerd door Annie want het uitzicht was geweldig! Mieke daarentegen had zich eens omgedraaid, en zag 3 Deer lopen op het grasveldje recht achter ons. Met de telelens op ons cameraatje geschroeft heeft ze wel 100 herten geschoten.. Daarna hebben we een trail gelopen die daar de berg op ging. Eerst even door de sneeuw, maar aan de andere kant van de berg was dat gelukkig weg. Toen we aan het einde van de trail kwamen zat daar ook een Deer “in” een dennenboom, die ons wat schichtig aan keek, maar toch bleef staan. Toen we een tijdje later weer vertrokken bleek dat we precies op zijn pad stonden, want hij stak 10 meter achter ons gauw over. Redelijk snel waren we al weer terug, want de trail was maar 1 mile lang. Nadat Mieke 4 overheerlijke eitjes gebakken had zijn we weer terug naar beneden gereden om nog een keer het Olympic National Parc in te gaan, alleen dan aan de west kant. Daar bevind zich namelijk het Hoh Rainforest gebied. Net zo’n stuk regenwoud als op Vancouver Island dus. Ook hier hebben we weer een trail gelopen van ongeveer 1 mile lang. Veel langer maken ze ze in deze omgeving niet blijkbaar. Ook deze trail was kei mooi, met overal enorme bomen helemaal vol gehangen met mos. Jullie kunnen begrijpen dat zo’n wandeling toch al gauw wat langer duurt, als je om de 5 meter moet blijven staan omdat je van het ene fotogenieke plekje in het andere loopt. De nacht hebben we doorgebracht bij Kalaloch op een state-campground, zeg maar een staatsbosbeheer camping, direct aan de kust. Hier konden we ’s avonds nog lekker langs het strand wandelen.

De volgende dag konden we weer snel op pad. Dat is toch handig aan zo’n camper. We zijn aan de zuid kant om Olympic National Parc heen gereden naar Seattle. Zoals dagelijks ook weer even gestopt bij de save-way supermarkt voor wat (avond) eten. Rond 2 uur kwamen we aan op de volgende KOA camping. En wat voor één… Ten eerste ligt alles er piekfijn bij. (niet vanzelfsprekend…) Ten tweede voelen we ons net een kabouter met onze slechts 25 voet lange camper. 3 kwart van de campers hier heeft het formaat van een touringcar of groter en kan toch minstens op 2 of 3 plaatsen nog uitschuiven aan de zijkant. Dit zelfde formaat past trouwens ook best op een pick-up in de vorm van een trailer, kwamen we achter. We hebben al meer grote campers gezien, maar dit slaat toch wel alles. Maargoed we wilden Seattle nog zien, dus gingen we weer op pad. Eerst 10 minuutjes lopen naar debushalte en dan 45 minuten met de bus naar het centrum. Daar zijn we eerst naar een open markt gelopen. Hier zouden de met-vissen-gooiende marktkoopmannen wereldberoemd zijn. Echter, de enige viskraam die we zagen gooide geen vissen. Hebben wij weer.. Dus maar verder gelopen langs het water en op weg naar de Space Needle. Die stond er gelukkig wel gewoon. Nadat we die gezien hadden kwamen we tot de conclusie dat een typische Amerikaanse stad niet zoveel te bieden heeft, dus zijn we weer terug gegaan. Vlak bij de bushalte hadden we een restaurant gezien wat ons wel aanstond: iets met een fire-pit, BBQ en vlees. Jammer genoeg voor dat restaurant bleek ernaast ook een teriyaki restaurant te zitten wat er veel gezelliger uitzag. Dus hebben we vanavond lekker teriyaki gegeten. (Het eten in de koeling blijft wel goed tot morgen) Vandaag hebben we (zoals jullie merken) weer wifi, dus daar kunnen we ons ’s avonds lekker op uitleven. Morgen staat een bezoek aan de Boeing fabriek op het programma waarna we doorrijden naar Mount Rainier, waar we het weer een dagje zonder internet moeten stellen.