Las Vegas en Death Valley

Gisteren in Las Vegas zijn we eerst eens naar dat hotel gegaan (om dus de goedkope tickets te kunnen krijgen). Nu snappen we helemaal waarom je goedkoop aan tickets kan komen. We hadden ons dus gemeld en we zouden met een bus naar dat hotel (waar wij dachten een rondleiding te krijgen). Nu was dit niet helemaal zoals we dachten. Bij het hotel kregen we een persoonlijke begeleider. Eerst konden we broodjes pakken en drinken (waren overigens wel superbroodjes!!!). Daarna werden we naar een zaal gebracht voor een uur durende presentatie. Dit ging echt op zn amerikaans (werkelijk, tell sell is hier ontstaan blijkt maar weer). Eerst ging de hostess een verhaal over zichzelf vertellen en toen moest iedereen vertellen wie die was, waar die vandaan kwam en wat de reden was om naar Las Vegas te komen. Toen dat dus gedaan was kwam er een heel mooi overtuigend verhaal over het principe “timesharing” (wij hadden er dus nog nooit van gehoord). Na een uur snap je dat het idee is dat je veel goedkoper op vakantie zou kunnen met een soort lidmaatschapachtig iets en waarom je dit absoluut zou moeten doen en waarom het wel niet zo geweldig is. We zeiden al tegen elkaar, als ze een uur nodig hebben om dat uit te leggen zal het wel heel duur zijn. Dit was ook zo uiteraard. We werden weer naar een aparte tafel met onze persoonlijke begeleider geloodst en toen kwam het werkelijke idee. Ze bouwen een groot resort en je kan hier mede-eigenaar van worden. Je koopt dan 1/52 deel van een appartement (een week dus) en mag hier dan een week gratis in verblijven. Vervolgens krijg (nou ja, betaal) je een lidmaatschap waarbij je in andere hotels over heel de wereld voor heel weinig geld kan blijven. Deze superdeal voor eenkamerappartement kostte slechts 16000 dollar (wel een supermooi resort in Las Vegas). Superdeal toch ;). De prijs werd overigens pas door de manager van onze begeleider bekend gemaakt nadat we een rondleiding door alle vertrekken hadden gekregen. Wij hebben natuurlijk verteld dat het niks voor ons was en toen kregen we nog een beter aanbod (wat we ook al niet hoefden). Daarna ga je naar het volgende vertrek waar nog een questionnaire ingevuld moest worden. Hier werd ons de vraag gesteld of we het wel voor de helft van het geld zouden doen (hoezo, was dat een optie dan??). Ook dit werd al ontkennend beantwoord door ons. Weer naar de volgende ruimte waar we moesten wachten. Hier kregen we dan onze tickets voor de show die wij hadden uitgezocht en werden we teruggebracht naar het hotel.
Maar wat een business zeg! Iedere dag komen hier honderden gezinnen naartoe (met als trekker de goedkope showtickets). Volgens mij kopen ook best wel wat Amerikanen een deel. Echt heel bijzonder allemaal (wij vonden het overigens best interessant om eens mee te maken).

Nadat we terug waren zijn we de strip een stuk gaan aflopen. We zijn foto’s van de buitenkant gaan maken en bij de Bellagio-fonteinen (die een show op muziek maken) wezen kijken. Onderweg waren we nog een M&M winkel tegenkomen (je weet wel, van die chocoladesnoepjes). GEWELDIG! Een gebouw van 4 verdiepingen, kei druk daar, en ze hadden echt vanalles. Mieke was al meteen verliefd op zo’n mooi M&M t-shirt met een enorme (blauwe) M&M erop. Die moest het worden (leuk voor de volleybaltrainingen) en dus kreeg ze die als verjaardagskadootje.
Toen teruggelopen (was meer dan een half uur lopen, dus we moesten opschieten) om op tijd te zijn voor de dinershow. De show genaamd ‘tournament of kings” werd uitgevoerd in de Arena onder het casino. Een show met koningen te paard die een toernooitje vochten waarbij elk deel van de zaal hun eigen koning had (wij hoorden bij oostenrijk). Altijd leuk zo’n show. Tijdens de show kregen we eerst soep, vervolgens een hele gebraden kip met aardappels en groente en toen nog een appelvlapachtig iets na. Al met al een leuke show!

Toen weer terug de strip op. Inmiddels was het donker waarbij alle casino’s mooi verlicht waren. We hadden een paar casino’s die we nog graag wilden bewonderen + een aantal (gratis) shows. Eerst weer langs de bellagio-fonteinen (nu dus in het donker). Vervolgens gingen we naar Treasure Island. Hier werd een dansuitvoering door piraten en vrouwelijke zeelieden (zouden sirenen moeten voorstellen, maar iig zeer schaars gekleed) van zo’n 20 minuten. Het pleintje was afgeladen vol maar we waren blij dat we hier op tijd waren en dus vooraan stonden.
Daarna snel doorgelopen naar the mirage waar een vulkaanuitbarsting zou plaatsvinden. Ook een heel mooie show met veel licht, water en vuureffecten.
Dat waren de shows die er te zien waren en toen dus door naar de hotels. Eerst naar The Venetian (zoals de naam al zegt, venetië nagebouwd). Een zeer mooi hotel met allerlei muurschilderingen (en gokkasten natuurlijk). Overdag kun je zelfs met een gondel binnengevaren worden.
Toen door naar Paris. Dit is eigenlijk toch wel een beetje onze favoriet achteraf. Buiten stonden de eiffeltoren en de arc de triomph. Binnen natuurlijk de gebruikelijke gokkasten, maar ook een blauwgeschilderd plafond met wolkjes en indirecte verlichting waardoor je het gevoel hebt dat je rond avondschemering buiten zit (niet te erg omhoog kijken, dat doet het effect teniet). Verder allemaal leuke steegjes met winkeltjes en restaurantjes. Je hebt echt het idee dat je in een frans dorp/ stadje rondloopt (Ruud liep het pand binnen en dacht echt dat hij van binnen naar buiten liep ipv andersom (binnen ook lekker fris natuurlijk en buiten bloedheet ondanks dat het na middennacht was)). Ook waren we nog door Ceasars palace gelopen. Ontzettend groot pand en superchic en luxe. Ook heel mooi.
Toen weer naar ons eigen hotel en lekker naar bed (ondertussen was het al half 3 ’s nachts).

Vandaag vertrokken uit Las Vegas richting Death Valley gereden. Eerst even boodschappen gedaan en een taartje gehaald voor Mieke haar verjaardag. Dit vierkante stuk gebak (wat volgens ons in Amerikaanse porties voor 1 persoon was) bleek voor ons samen zo veel te zijn dat we onze middagmaaltijd maar hebben overgeslagen.
In death valley was het vooral heeeeel eeeerruuuuug WARM. Volgens de weerberichten 51 graden. Poeh! We zijn maar liefst 2 keer uit de auto geweest en het langste stukje lopen van enkele tientallen meters (en ook wel een paar meter omhoog) was zweten! Dus snel weer de airconditioned auto in. Helaas kwamen we op een stuk van 20 mijl waarbij het werd afgeraden om de airco aan te hebben aangezien dit nogal stijl omhoog ging en de kans op oververhitting van de motor dan erg zou stijgen. Dus…. Airco uit…. Toen we het echt niet meer volhielden hebben we hem toch weer aangezet (stand 1 maar ipv de eerdere stand 3), maar toen was het nog maar een paar mijl gelukkig.
Death Valley was wel erg mooi, maar we hebben zeker niet alle mooie plekken gezien die er zijn omdat we gewoon de weg door het park hebben gevolgd. Toch wel bijzonder om hier een keer geweest te zijn.

Eenmaal op de camping hebben we de bbq aangestoken. Tijdens het boodschappen doen hadden we een prachtige (enorm grote) sparerib gevonden die Mieke graag als feestmaal wou (we hadden de kleinste en deze was ca 50 cm lang met een dikke laag vlees erop). Uiteindelijk zullen we er morgen nog een keer van gaan eten want dit kregen we bij lange na niet op. Maar wel ontzettend lekker! Zoals jullie lezen, we doen het er goed van