Owaka

Hallo!
Deze keer berichten we jullie vanuit Owaka, helemaal in het zuid-westen van Nieuw-Zeeland. Na een rit van ruim 2 uur kwamen we hier iets na de middag aan. Het is hier wel wat afgelegen, want de laatste paar km moesten we over een gravel-road afleggen. De camping is ongeveer bij iemand aan huis, maar het ligt hier wel kei mooi! We zijn ’s middags meteen een wandeling gaan maken langs de Surat Bay, die ligt namelijk hier 10 meter vandaan. We liepen precies langs de waterrand, want het was net vloed geweest, en waren op zoek naar zeeleeuwen, want die zouden hier gewoon op het strand zitten te zonnen. Helaas hadden we geen geluk, en dus ook geen zeeleeuwen. We zijn toen maar naar het dorpje gereden, en wat informatie ingewonnen over de omgeving. Daar konden ze ons natuurlijk weinig nieuws vertellen, want Mieke had alle dingen allang uitgeprint en in een mapje gestopt (alleen dat een van onze wandelingen was afgesloten ivm een gevaarlijke situatie, helaas). Wij dus op weg naar 2 mooie watervallen hier in de buurt. Daar hebben we ons goed uitgeleefd met de camera en prachtige plaatjes geschoten.

Nadat we op de camping wat gegeten hadden zijn we weer vertrokken, nu naar Nugget Point (vernoemd naar een verzameling rotsen in de zee die daar als nuggets verspreid liggen) Er was ons namelijk verteld dat we hier zeeleeuwen, zeehonden én pinguïns zouden kunnen zien. Nugget Point zelf is een uitstekend stuk land in de zee waar ze een vuurtoren op gebouwd hebben. Op het informatiebord daar in de buurt stond dat we voor de pinguïns echter naar een strandje vlakbij moesten gaan. Dit bleek een prachtig klein strandje te zijn, met op een afstandje een uitkijkhut zodat niemand de pinguïns zou storen. We waren er rond 8 uur, het ideale moment om de pinguïns te zien, maar helaas voor ons was er geen één. Na een tijdje zijn we toch maar weer richting de camping gegaan. We konden het toch niet laten om nog even een eind over het strand te lopen om te kijken of er écht niet een paar zeeleeuwen te zien waren. Het was ondertussen namelijk eb en het strandje was ineens 20 meter breed geworden. Na 50 meter op het strand gelopen te hebben zag Ruud iets zwarts in het gras van de duinen… Het bleek een echte (enorme) zeeleeuw te zijn! We dachten al eerder een zeeleeuw gezien te hebben, maar bij nader inzien is dit toch een mannetjes zeehond geweest. Dit beest was veel groter! Was onze dag als wild-life-spotters toch nog geslaagd! We hebben de hele wandeling over het strand nog afgemaakt, maar verder was van de zeeleeuwen alleen maar een paar sporen op het strand te zien. Op de terugweg bleek ook “onze” zeeleeuw zich verstopt te hebben, maar dat maakte niet uit, wij hebben hem op de foto!

Zo, tot zover de avonturen van vandaag. Morgen zullen we ze pas online zetten, omdat hier geen bereik is.